یک پژوهش و بررسی بزرگ، اثربخشی روش‌های ترک سیگار را با هم مقایسه کرده و ۳ تا از بهترین آنها را مشخص کرده است.
دارو‌های وارنیکلین و سیتیزین و همچنین سیگار‌های الکترونیکی نیکوتین در میان مداخلات ترک سیگار که توسط یک تیم بریتانیایی بررسی شده، موفق‌ترین دارو‌ها بودند.
در مجموع ۱۵۷۱۷۹ سیگاری که در ۳۱۹ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs)، موفقیت در ترک سیگار به مدت حداقل شش ماه شده بودند در این پژوهش مروری وارد شدند.
سیگار عامل اصلی بیماری‌های قابل پیشگیری و مرگ و میر در سراسر جهان است و اگرچه بسیاری از مردم می‌خواهند سیگار را ترک کنند، انجام این کار دشوار است.
ماده اصلی اعتیاد‌آور، نیکوتین، یکی از پرمصرف‌ترین مواد و سومین ماده اعتیاد‌آور است که تأثیر قدرتمندی بر مغز دارد. داده‌ها نشان داده که بدون کمک، تنها حدود ۶ نفر از هر ۱۰۰ نفر شانس ترک موفقیت‌آمیز دارند.
وارنیکلین و سیتیزین با فعال کردن گیرنده‌های نیکوتین مغز – که در صورت فعال شدن توسط نیکوتین دوپامین آزاد می‌کنند – باعث می‌شوند همان اثر به اصطلاح نشاط زای نیکوتین بدون اثرات مخرب ایجاد شود و شخص نیازی به مصرف نیکوتین واقعی نداشته باشد.
تفاوت معنی داری در اثربخشی سیتیزین (با نام تجاری Tabex) و وارنیکلین (نام تجاری شانتیکس و شامپیکس) و سیگار‌های الکترونیکی نیکوتین وجود نداشت. بر اساس یافته‌ها، حدود ۱۴ درصد از سیگاری‌هایی که سعی در ترک سیگار با کمک این روش‌ها دارند، برای شش ماه یا بیشتر موفق خواهند بود.
استراتژی موثر بعدی ترکیب دو نوع درمان جایگزین نیکوتین (NRT)، مانند چسب‌های نیکوتینی و آدامس یا قرص‌ها بود.
مشخص شد که استفاده از یک شکل واحد از NRT، مانند چسب یا آدامس به تنهایی، منجر به ترک‌های اضافی کمتری می‌شود.
حدود ۱۲ نفر از هر ۱۰۰ نفر که از دو نوع NRT با هم استفاده می‌کنند، با موفقیت ترک می‌کنند، در حالی که حدود ۹ نفر از هر ۱۰۰ نفر فقط از یک نوع استفاده کی‌کردند، موفق می‌شدند.
داده‌ها نشان داد کاهش تدریجی نیکوتین ممکن است کمی موثرتر از ترک ناگهانی باشد. این که آیا فردی درمان نیکوتین را قبل یا بعد از ترک شروع کند و دوز مصرفی آن تاثیری بر اثربخشی ندارد.
داروی دیگری به نام بوپروپیون (با نام تجاری Wellbutrin) در ۹ درصد افرادی که سیگار را ترک کردند اثربخشی نشان داد.
داده‌های مربوط به ایمنی نشان داد که بوپروپیون ممکن است، عوارض جانبی جدی در موارد اندکی داشته داشته باشد. به طور کلی، درمان‌های مورد مطالعه بی‌خطر بودند، با عوارض جانبی شدید در موارد انگشت‌شماری ظاهر شد.
پس این متاآنالیز شبکه نشان می‌دهد که سیگار‌های الکترونیکی، وارنیکلین و سیتیزین همگی کمک‌های موثری برای ترک سیگار هستند و در مقایسه با شرایط کنترل یعنی آنهایی که ترک سیگار را بدون استفاده از این شیوه‌های می‌خواستند انجام بدهند، دو برابر بیشتر موفق می‌شدند.
البته این مطالعه در کشوری با سطح درآمد سرانه بالا انجام شد و وضعیت اجتماعی- اقتصادی کشورهای فقیرتر هم باید بررسی شود.
این مطالعه در Cochrane Database of Systematic Reviews منتشر شده.
