آن دسته از ما که تا آخرین لحظاتی که پلکشان سنگین می‌شود گوشی موبایل و تبلتشان را برابر چشمانشان می‌گیرند و خبر می‌خوانند یا بدتر از آن مشغول اسکرول اینستاگرام هستند، باید دقت کنند.
یک مطالعه جدید نشان داده که قرار گرفتن در معرض نور در شب، ساعت داخلی بدن ما را به هم می‌زند و خطر ابتلا به بیماری‌های روانی را افزایش می‌دهد، اما قرار گرفتن در معرض نور در روز این خطر را کاهش می‌دهد. پس همین پیشگیری ساده، ابزاری ساده و مؤثر و غیردارویی برای بهبود سلامت روان می‌تواند باشد.
ساعت درونی بدن ما یا ریتم شبانه روزی، چرخه‌های هوشیاری و خواب آلودگی را با توجه به نور محیطی تنظیم می‌کند. عوامل دیگری مانند ورزش، فعالیت اجتماعی و دما هم می‌توانند بر ریتم شبانه‌روزی تأثیر بگذارند، اما نور همچنان قوی‌ترین تأثیرگذار است.
مشخص شده که اختلال در ریتم شبانه روزی یکی از ویژگی‌های مشترک بسیاری از اختلالات روانپزشکی است. بنابراین، منطقی است که قرار گرفتن در معرض نور یک عامل خطر محیطی قابل تغییر در بیماری‌های روانی است.
برای انجام این تحقیق، محققان دانشگاه موناش بزرگترین مطالعه جهان را در مورد تأثیر قرار گرفتن در معرض نور روز و شب بر ایجاد بیماری روانی را انجام دادند.
محققان ۸۶۷۷۲ شرکت‌کننده بزرگسال را از Biobank بریتانیا انتخاب کردند. آنها از نظر قرار گرفتن در معرض نور، خواب، فعالیت بدنی و سلامت روان مورد بررسی قرار گرفتند. محققان دریافتند که در افرادی که در شب در معرض نور زیاد قرار می‌گیرند، خطر افسردگی ۳۰ درصد افزایش می‌یابد، در حالی که در افرادی که در معرض نور زیاد در روز قرار می‌گیرند، خطر افسردگی ۲۰ درصد کاهش می‌یابد.
الگو‌های مشابهی برای رفتار‌های خودآزارانه، روان پریشی، اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب فراگیر و PTSD مشاهده شد.
شان کین، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: «هنگامی که مردم درک کنند که الگو‌های قرار گرفتن در معرض نور تأثیر قدرتمندی بر سلامت روان آنها دارد، می‌توانند اقدامات ساده‌ای را برای بهینه‌سازی سلامت خود انجام دهند.»
محققان می‌گویند که زندگی مدرن – به ویژه نور مصنوعی و نور دستگاه‌هایی مانند گوشی موبایل، رایانه و صفحه تلویزیون – ساعت‌های داخلی بدن ما را گیج کرده است و نحوه تکامل مغز ما برای بهترین عملکرد در نور روشن روز را به چالش کشیده است.
کین می‌گوید: «انسان‌های امروزی این زیست‌شناسی را به چالش می‌کشند و حدود ۹۰ درصد از روز را در داخل خانه زیر نور الکتریکی می‌گذرانند، که در طول روز بسیار کم و در شب بسیار روشن در مقایسه با چرخه‌های نور طبیعی و تاریکی است. این امر برای بدن ما گیج‌کننده است و ما را بیمار می‌کند.»
