بیماری پارکینسون (Parkinson )یک اختلال پیشرونده است که سیستم عصبی و قسمتهایی از بدن که توسط اعصاب کنترل میشود را تحت تاثیر قرار میدهد و علائم خود را بهآرامی نشان میدهد.
ممکن است در زمانهایی لرزش قابل توجه در یک دست را مشاهده کنید که میتواند نشانهای از بروز این بیماری باشد و نیاز به مراجعه پزشکی و بررسیهای بیشتر دارد تا داروهایی برای کنترل آن مصرف کنید.
علائم بیماری پارکینسون چیست؟
نشانه های این بیماری برای هرکسی میتواند متفاوت باشد و اغلب از یک طرف بدن شروع میشود و به مرور زمان امکان دارد که بخش دیگر بدن نیز درگیر شود، در چنین مواقعی بهتر است که به دکتر پارکینسون مراجعه کنید. برخی از علائم به شرح زیر است.
- لرزش : لرزش ریتمیک که در یک اندام و اغلب دست یا انگشتان شما شروع میشود بهعنوان یکی از نشانه های این بیماری است. امکان دارد دست شما در حالت استراحت بلرزد و در زمان انجام فعالیتهای مختلف روزمره این حالت کاهش پیدا کند.
- کاهش توانایی در حرکت: با گذشت زمان، این بیماری میتواند دامنه حرکتی شما را کاهش دهد و باعث شود تا کارهای ساده برای شما دشوار بهنظر برسد، به این صورت که بلندشدن از روی صندلی سخت باشد، هنگام راهرفتن قدمهای شما کوتاهتر میشوند و پاهای خود را میکشید.
- گرفتگی ماهیچهها: سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن رخ دهد که میتواند دردناک باشد و دامنه حرکتی شما را محدود کند.
- اختلال در وضعیت بدن و تعادل: وضعیت بدن در هنگام بروز این بیماری خمیده میشود و در چنین حالی ممکن است زمین بخورید یا مشکلات تعادلی داشته باشید.
- از دستدادن کنترل روی حرکات خودکار: بر اثر بروز بیماری پارکینسون امکان دارد توانایی شما در انجام حرکات ناخودآگاه کاهش پیدا کند که شامل پلکزدن، لبخند یا چرخاندن دستان در هنگام راهرفتن است.
- تغییر در گفتار: در هنگام ابتلا به این بیماری علائمی را شاهد هستید که باعث میشود تا در زمان صحبتکردن، با لکنت حرف بزنید یا مکث کنید.
- ایجاد مشکل در نوشتن: افرادی که به این عارضه مبتلا میشوند برای نوشتن مشکل دارند.
البته توجه داشته باشید که در کنار این علائم که مهمترین نشانههای بیماری هستند امکان دارد افراد علائمی دیگری را تجربه کنند که شامل افسردگی و سایر تغییرات عاطفی، مشکل در بلع و جویدن، اختلالات ادراری یا یبوست و مشکلات پوستی است.
با در نظر گرفتن تمامی این نشانهها که میتواند زندگی روزمره شما را مختلف کند، اگر ساکن تهران هستید و همه یا تعدادی از این علائم را تجربه میکنید بهتر است به دکتر پارکینسون مراجعه کنید.
بیماری پارکینسون چگونه ایجاد میشود؟
اگرچه اکثر افراد برای اولین بار پس از ۶۰ سالگی نشانههای این بیماری را تجربه میکنند اما حدود ۵ تا ۱۰ درصد آنها قبل از ۵۰ سالگی با نشانههایی از Parkinson مواجه میشوند.
اشکال اولیه این بیماری اغلب ارثی هستند و برخی از موارد دیگر آن با مشکلات خاصی همچون ایجاد تغییرات در ژنها مرتبط خواهد بود. شایعترین علائمی که در اثر این عارضه رخ میدهد مربوط به زمانی است که سلولهای عصبی در قسمتی از مغز که وظیفه کنترل حرکات بدن را برعهده دارد، دچار اختلال میشوند یا از بین میروند.
بهطور معمول این سلولهای عصبی یا نورونها یک ماده شیمیایی مهم در مغز به نام دوپامین را تولید میکنند. هنگامی که نورونها میمیرند یا دچار اختلال میشوند، دوپامین کمتری ساخته میشود که باعث مشکلات حرکتی مرتبط با بیماری خواهد شد که دانشمندان هنوز نمیدانند چه چیزی دلیل مرگ نورونها است.
افراد مبتلا به این عارضه پایانههای عصبی تولید نوراپینفرین را از دست میدهند که بهعنوان پیامرسان شیمیایی اصلی سیستم عصبی سمپاتیک، بسیاری از عملکردهای بدن مانند ضربان قلب و فشار خون را کنترل میکند.
در بیشتر موارد بهنظر نمیرسد این بیماری در خانوادهها وجود داشته باشد و اکنون بسیاری از محققان بر این باور هستند که Parkinson ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.
عوامل خطر برای بیماری پارکینسون
در مواقعی امکان دارد که خطر ابتلا به این بیماری برای برخی از افراد افزایش پیدا کند که عوامل خطر در این خصوص به شرح زیر است:
- سن : بزرگسالان جوان بهندرت این بیماری را تجربه میکنند و معمولا در اواسط یا اواخر زندگی شروع میشود و خطر آن با بالارفتن سن افزایش مییابد.
- وراثت : داشتن یک خویشاوند نزدیک که مبتلا به این عارضه است، میتواند احتمال ابتلا برای شما را افزایش دهد.
- جنسیت : بهطور کلی مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این بیماری قرار میگیرند.
- قرارگیری در معرض سموم: افرادی که شغل آنها بهگونهای باشد که بهصورت مداوم در معرض علفکشها و آفتکشها قرار دارند، امکان دارد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشند.
درمانهای مورد استفاده برای بیماری پارکینسون
اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، داروها، درمانهای جراحی و سایر موارد کمکی اغلب میتوانند برخی از علائم را تسکین دهند. داروهای که برای این منظور مورد استفاده قرار میگیرند، میتوانند تاثیرات زیر را داشته باشند:
- افزایش سطح دوپامین در مغز
- میتواند برا روی دیگر مواد شیمیایی موجود در مغز همچون انتقالدهندههای عصبی که اطلاعات را مغز منتقل میکنند، تاثیر بگذارد.
- کمک به کنترل علائم غیرحرکتی
درمان اصلی Parkinson لوودوپا است که سلولهای عصبی از آن برای ساختن دوپامین استفاده میکنند تا منابع رو به کاهش در مغز را دوباره جبران کند. داروی دیگری به نام کاربیدوپا نیز همراه با لوودوپا برای این بیماران تجویز میشود تا عوارض جانبی مانند احساس تهوع و بیقراری را کاهش دهد.
در نظر داشته باشید که درصورت مشاهده هرگونه علائم نباید بهصورت خودسرانه نسبت به مصرف داروهای موثر در رفع علائم این بیماری اقدام کنید، اگر ساکن شهر شیراز هستید میتوانید برای تجویز داروهای مناسب زیر نظر دکتر پارکینسون قرار بگیرید.
درمانهای دیگری که ممکن است مطابق با نظر پزشک شما به مدیریت علائم این بیماری تا حدودی کمک کند شامل موارد زیر است:
- تحریک عمیق مغز
- درمانهای فیزیکی و گفتاردرمانی که ممکن است به اختلالات راهرفتن و حرفزدن، رفع لرزش، سفتی عضلات و کاهش عملکردهای ذهنی کمک کند.
- در پیشگرفتن یک رژیم غذایی سالم برای حفظ سلامت عمومی بدن
- تمریناتی برای تقویت عضلات و بهبود تعادل، انعطافپذیری و هماهنگی
- ماساژدرمانی برای کاهش تنش
جمعبندی
پارکینسون نوعی بیماری است که میتواند سیستم عصبی افراد را تحت تاثیر قرار دهد به این صورت که با تخریب و از بینرفتن نورونها علائمی مانند سفتی عضلات، اختلال در راهرفتن و صحبتکردن و برخی موارد دیگر را بهدنبال دارد.
در نظر داشته باشید که دلیل اصلی بروز این بیماری مربوط به وراثت افراد بوده و از طرفی روشهای درمانی مختلف و داروهایی که مورد استفاده قرار میگیرد، تنها در کنترل علائم این عارضه نقش دارند.
