تحقیقات جدید نشان می‌دهند که افزایش سطح پتاسیم خطر ریتم‌های قلبی خطرناک را حدود ۲۵ درصد کاهش می‌دهد.
داوطلبان حاضر در گروه درمان سطح پتاسیم خود را به کمک رژیم غذایی، مکمل و دارو به ۴.۵ تا ۵ میلی‌مول در لیتر رساندند.
این آزمایش روی داوطلبانی انجام شد که دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت داشتند؛ دستگاهی که از ضربان‌ساز بزرگ‌تر است و جزو ایمپلنت‌هایقلبی رایج به شمار می‌آید.
ضربان‌ساز دستگاه کوچکی است که با جراحی در قلب تعبیه می‌شود و با ارسال پالس‌های الکتریکی به قلب به تنظیم ریتم‌های کند یا نامنظم کمک می‌کند. اما دفیبریلاتور قابل کاشت قلب را کنترل می‌کند و درصورتی که ضربان قلب وارد محدوده‌های خطرناک شود، شوک الکتریکی ارسال می‌کند تا از ایست ناگهانی قلب جلوگیری کند.
براساس نتایج انتشاریافته در ژورنال پزشکی نیو انگلند، داوطلبانی که سطح پتاسیم بالاتری داشتند، بعد از ۳.۳ سال پیگیری به شکل قابل‌توجهی بهبود یافتند.
هدف اصلی مطالعه این بود که محققان ببینند آیا این روش می‌تواند ریتم‌های قلبی خطرناک، بستری در بیمارستان یا مرگ را به حداقل برساندیا خیر.
یافته‌های کلیدی مطالعه
این مطالعه با حضور داوطلبانی انجام گرفت که دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت داشتند. داوطلبان در ابتدای آزمایش از سطح پتاسیم نرمال یا پایین با مقدار ۴.۳ میلی‌مول در لیتر یا کمتر برخوردار بودند.
داوطلبان با استفاده از رژیم غذایی، مکمل یا دارو سطح پتاسیم خود را افزایش دادند. افزایش و حفظ مقدار پتاسیم بالا و نرمال– ۴ تا ۵ میلی‌مول در لیتر– خطر بروز مشکلات حاد ریتم قلب را تا ۲۴ درصد کاهش داد. پتاسیم جزو ملزومات ضربان قلب است و کمبود آن باعث نامنظم‌شدن ضربان قلب می‌شود.
یکی از نتایج مهم این بود که دفیبریلاتورهای قابل کاشت در مواقع اضطراری کمتر فعال شدند: ۱۵.۳ درصد از داوطلبان گروه پتاسیم بالاتر از مقدار طبیعی و ۲۰.۳ درصد از داوطلبان گروه کنترل. از این گذشته، بستری‌شدن به دلیل آریتمی و نارسایی قلبی در افرادی که پتاسیم بالاتری داشتند به‌مراتب کمتر بود.
نرخ بستری به دلیل سطح بسیار بالا یا بسیار پایین پتاسیم در هردو گروه تنها ۱ درصد بود. نرخ مرگ‌ومیر در گروه پتاسیم بالا و نرمال ۵.۷ درصد و در گروه کنترل ۶.۸ درصد گزارش شد که از نظر آماری درخور توجه است.
دکتر کرولاین لم، متخصص قلب و مشاور ارشد مرکز ملی قلب سنگاپور و صاحب اولین کلینیک قلب زنان در این کشور، که نقشی در این مطالعه نداشت، به اپک تایمز گفت: «این یافته‌ها به‌طور مشخص به کار بیمارانی می‌آیند که دفیبریلاتور قابل کاشت دارند، در معرض خطر بالای آریتمی بطنی بوده و سطح پتاسیم اولیه آن‌ها ۴.۳ میلی‌مول در لیتر یا کمتر است.»
لم افزود که سطح پتاسیم با نتایج سلامتی رابطه U–شکل دارد که یعنی سطح پایین و بالای پتاسیم می‌تواند پیامدهای نامطلوبی به دنبال داشته باشد.
او تأکید کرد: «از این‌رو، بیماران باید قبل از در نظر گرفتن این نتایج سطح پتاسیم خود را اندازه‌گیری کنند.»
این یافته‌ها چه معنایی برای بیماران دارند
این مطالعه صرفاً با تمرکز بر بیمارانی انجام گرفت که دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت داشتند، اما دکتر هنینگ بوندگارد، نویسنده اصلی مطالعه، در بیانیه‌ای گفت که این یافته‌ها برای بسیاری از بیماران به‌ویژه افرادی که بیماری‌های قلبی دارند و با خطر بالای آریتمی بطنی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، درخور توجه هستند.
دکتر یان جی. نیلند، دانشیار پزشکی در دانشگاه کیس وسترن رزرو و مدیر مرکز بیمارستان‌های دانشگاهی برای پیشگیری از امراض قلبی، که نقشی در این مطالعه نداشت، گفت: «بیماران باید درباره راهکارهای حفظ پتاسیم در سطح بالا و نرمال با پزشک خود مشورت کنند.براساس دستورالعمل‌های فعلی برای افرادی که تجهیزات قابل کاشت دارند، بیماران باید از داروهایی مانند اسپیرونولاکتون و اپلرنون استفاده کنند که به حفظ پتاسیم در بدن کمک می‌کند.»
موز، کشمش، آلو بخارا، کلم بروکلی، سیب‌زمینی و ماهی تن از جمله خوراکی‌هایی هستند که سطح پتاسیم بدن را افزایش می‌دهند.
نیلند تأکید کرد که درصورت مواجهه با شرایطی مانند اسهال یا استفراغ که سطح پتاسیم را به‌طور ناگهانی پایین می‌آورند، باید پزشک خود را در جریان بگذارید.
او گفت: «بیماران باید با پزشک خود همکاری کنند تا بهترین راهکار ممکن را برای حفظ پتاسیم در سطح بالا و نرمال بیابند.»
نویسنده
زهرا ق
ارسال نظر